Ammoniak
Ammoniak (chemische formule NH3) is in termen van luchtverontreiniging eigenlijk een buitenbeentje. Concentraties zoals die in de lucht voorkomen zijn, zelfs niet als ze verhoogd zijn, schadelijk voor de mens.
In de marge van het symposium werd door de wetenschappers wel al heel wat afgepraat over zure depositie - en niet zo zeer over zure regen - en ook over de rol van ammoniak daarin. Ook waren ten tijde van dit symposium de eerste resultaten van de berekening van de ammoniakemissie in Nederland al bekend (Buijsman, 1983). Het standpunt van een aantal Nederlandse wetenschappers dat, gezien de omvang van de ammoniakemissies in Nederland, ammoniak een grote bijdrage zou kunnen leveren aan de zure depositie in Nederland werkte ‘vooral bij de Amerikaanse collega’s danig op de lachspieren’ (Buijsman, 2003).
.
Ruim een jaar later was de situatie echter drastisch veranderd. Een publicatie van een aantal Nederlandse onderzoekers in Nature had in Nederland een schokgolf veroorzaakt (Van Breemen et al., 1982). Wat al langer werd vermoed, konden de onderzoekers bevestigen: ammoniak droeg in Nederland bij aan de verzuring. En toen was er in november 1983 in ‘s Hertogenbosch het symposium Zure regen. Onderzoek had inmiddels aangetoond dat de zure regen - onderzoekers spraken inmiddels liever over zure depositie - mogelijk ook in Nederland ernstige effecten kon veroorzaken. Het waren vooral het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN), IMOU en TNO, die in deze fase voorop liepen in het Nederlandse zure regenonderzoek. Zo presenteerden ECN en IMOU op het symposium de eerste resultaten van het onderzoek naar de herkomst van de zure depositie in Nederland (Asman et al., 1984). Het was ook op dit symposium dat voor het eerst voor een breed publiek duidelijk gemaakt werd hoe groot het ammoniakprobleem in Nederland wel eens zou kunnen zijn. En dus ook hoe groot de bijdrage van (Nederlands) ammoniak aan het zureregenprobleem in Nederland was.
