Dossier Het stikstofprobleem — 18
Vragen om moeilijkheden
Hoho: en het rapport van de commissie Remkes dan? Zeker, dan gaan we het binnenkort ook over hebben, maar eerst iets anders. De twee ministeries die in het kabinet Rutte-III met de stikstofproblematiek te maken hebben: het ministerie van Economische Zaken en Klimaat en het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
Het woord 'milieu' komt sinds het kabinet Rutte-II niet meer in de naamgeving van de ministeries voor. In de praktijk betekent het dat het milieu tegenwoordig valt onder het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. We zien dus dat er een ongelukkige combinatie van milieu en economie is ontstaan.1 Ongetwijfeld zal iemand ooit hebben geroepen dat deze combinatie juist een mooi voorbeeld van een win-winsituatie is. Immers, de twee hoeven niet strijdig te zijn. Nee, dat kan, maar zijn het in de praktijk vaak wel. Het heeft er in ieder geval toe geleid dat de kennis over het milieu bij het ministerie van Economische Zaken en Klimaat vrijwel volledig is verdwenen.
Natuur zit al vele jaren samen met landbouw, soms onder de naam 'natuurbeheer'. Ook al zo'n veronderstelde win-winsituatie, terwijl ook hier in de praktijk sprake zal zijn van tegengestelde belangen. De Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) was daarvan eeen fraai voorbeeld.
Deze twee ongelukkige combinaties leiden nu (eindelijk) tot moeilijkheden. We konder er natuurlijk op wachten. In 2017 schreef ik over deze kwestie: 'Het kan als een vingerwijzing worden gezien voor de plaats die natuur in onze huidige maatschappij, of in ieder geval in het politieke denken, inneemt.2
1. In Rutte-II hoorde het milieu bij het ministerie van Infrastructuur en Milieu, een al even ongelukkige combinatie.
2. E. Buijsman, Fraaie schepsels. De geschiedenis van de grote stern in Nederland, Matrijs Utrecht, 2017, p. 170.
